Taśma kroplująca czy linia kroplująca ?

Nawadnianie kropelkowe możemy wykonać na kilka sposobów, a wybór odpowiedniego sposobu zależy od naszych wymagań i możliwości. Każdy system nawadniania kroplowego opiera się na przewodzie z emiterami, a jego montaż jest niezwykle prosty. Nawadnianie kropelkowe stosuje się do podlewania rabat, żywopłotów, drzew soliterowych w przestrzeniach prywatnych i ogrodach przydomowych, ale także jako nawadnianie pól uprawnych, nawadnianie plantacji lub sadów. Każdy rodzaj przestrzeni i każda uprawa ma inne wymagania, które należy spełnić wybierając przewód kroplujący odpowiedniego typu. Do wyboru mamy: linia kroplująca bez kompensacji ciśnienia, linia kroplująca z kompensacją ciśnienia, taśma kroplująca, rura z dołaczanymi zewnętrznie kroplownikami wciskanymi. Możliwości jest wiele- zatem jak wybrać tą właściwą?

Odpowiedź na oczekiwania użytkownika

Przestrzeń prywatna, zieleń miejska, zieleń publiczna, przestrzeń wspólnotowa:

• Nawadnianie żywopłotu
  Do podlewania żywopłotów stosuje się zazwyczaj linię kroplującą. W zależności od rozstawu roślin zaleca się różny rozstaw kroplowników. Podlewanie roślin żywopłotowych o strzelistym pokroju należy przeprowadzać linią kroplującą z emiterami co 30, 33 lub 35 cm. Rośliny o szerszym rozstawie niż 30-40 cm należy nawadniać linią kroplującą z emiterami co 50 cm. Długość ciągu, czyli w praktyce długość żywopłotu, determinuje typ linii kroplującej, której należy użyć. Jeżeli żywopłot ma długość poniżej 70-80 cm dopuszcza się użycie linii kroplującej bez kompensacji ciśnienia, jeżeli żywopłot jest długi na ok. 130-140 mb. należy zaopatrzyć się z linię kroplującą z kompensacją ciśnienia. Kompensacja, czyli wyrównanie ciśnienia, równoważy wypływ wody z emiterów na długościach przewodu powyżej 70-80 mb. i zapewniana jest przez specjalną konstrukcję emiterów.
• Nawadnianie rabat
  Do podlewania rabat gęsto obsadzonych roślinami o podobnych wymaganiach wodnych zaleca się użycie linii kroplującej co 30, 33 lub 35 cm w równoległych pasach oddalonych od siebie o 30-50cm. Zależnie od utworzonego ciągu przewodu kroplującego należy wybrać odpowiedni typ: do 80 cm linia kroplująca bez kompensacji ciśnienia, powyżej 80 cm ale poniżej 130-140 mb. linia kroplująca z kompensacją ciśnienia. Nawadnianie roślin o różnych wymaganiach wodnych lub rozstawionych nieregularnie można przeprowadzać za pomocą wbijanych kroplowników w rurę. Nawadnianie kropelkowe za pomocą wbijanych zewnętrznie emiterów pozwala na dostosowanie częstości emiterów do nieregularnego rozstawu roślin- rurę PE należy rozłożyć w okolicach roślin i przy każdej z nich wbić w przewód kroplownik o dostosowanym litrażu. Ta metoda jest proponowana także na rabatach z roślinami o różnych wymaganiach, gdyż wypływ wody z kroplownika może być ustalany indywidualnie do potrzeb każdej z nich.
• Nawadnianie młodych drzew
  Drzewa soliterowe można podlewac na kilka sposobów. Jednym z nich jest ułożenie dookoła pnia pętli z linii kroplującej o rozstawie kroplowników co 30, 33 lub 35 cm. W zależności od wymagań wodnych drzewa można zastosować jedną obręcz bądź kilka połączonych ze sobą. Najefektywniejszym sposobem podlewania drzew jest zastosowanie nawadniania dokorzeniowego czyli specjalnej tuby z wbudowaną dyszą, którą należy zakopać w okolicy bryły korzeniowej rośliny.
• Nawadnianie roślin w donicach
  Rośliny w donicach zazwyczaj nawadniane są za pomocą kroplowników indywidualnych wbijanych w przewód PE. Należy poprowadzić rure PE w okolicę donic miejscu jak najmniej widocznym dla obserwującego, a następnie w okolicach donic wbić odpowiednią ilość dostosowanych litrażowo kroplowników. Do kroplownika dołączamy następnie dowolną złączkę 5 mm- kolanko, złączkę prostą, dwójnik lub czwórnik, a następnie montujemy na niej wężyki zakończone kroplospływami. Kroplospływy umieszczamy w okolicy bryły korzeniowej rośliny w ziemi znajdującej się w donicy.

Nawadnianie upraw pod osłonami, nawadnianie pól uprawnych, nawadnianie sadów:

• Nawadnianie pól uprawnych i plantacji
  Pola uprawne nawadniamy za pomocą linii kroplującej lub taśmy kroplującej. W zależności od rodzaju uprawy stosuje się jeden albo drugi przewód kroplujący. Linie kroplującą stosujemy do nawadniania roślin wieloletnich, np. borówki amerykańskiej, gdzie żywotność systemu jest bardzo ważna i nie ma potrzeby zwijania i rozwijania przewodu. W tym wypadku zaleca się stosowanie linii kroplującej z kompensacją ciśnienia aby uprawa miała jednakowe warunki do zrównoważonego rozwoju. Do nawadniania upraw sezonowych, roślin jednorocznych bądź dwuletnich stosuje sie taśmy kroplujące, które z uwagi na cieńsza ściankę są bardziej elastyczne i można je wielokrotnie zwijac/rozwijać. Taśmy kroplujące nie występują w wersji z kompensacją ciśnienia, ale ich główną zaleta jest częsty rozstaw emiterów, od co 10 cm do aż do 60 cm.
• Nawadnianie upraw pod osłonami
  Nawadnianie upraw pod osłonami w zależności od typu uprawy odbywać się może za pomocą kroplowników wbijanych lub taśmy kroplującej. Jeżeli hodowane są rośliny w doniczkach bez gleby lub maty podsiąkowej zaleca się użycie wbijanych emiterów z wężykami i kroplospływami. Jeżeli używamy maty podsiąkowej lub uprawiamy rośliny na jakimś podłożu można zastosować odpowiednią taśmę kroplującą.
• Nawadnianie sadów
  System nawadniania sadów może opierać się na zastosowaniu linii kroplującej lub mikrozraszaczy. Należy pamiętać, że aby zapewnić drzewu nawilżenie całej strefy bryły korzeniowej nawadnianie musi odbywać sie pasowo, a nie punktowo. Oznacza to w praktyce, że przy rozstawie drzewek do 1m emitery linii kroplującej powinny być częstsze niż co 100cm- zależnie od przepuszcalności gleby co 30, 40, 50 lub 60 cm. Z uwagi na rzadki stosunkowo rozstaw emiterów można wybrać linię bez kompensacji ciśnienia do ułożenia ciągów powyżej 80 mb.- patrz. zalecenia producenta. Najodpowiedniejszym sposobem nawadniania sadów jest system wbijanych w rurę mikrozraszaczy podlewających płaszczem wodnym o średnicy nawet do 6m.